Miasto Lubaczów | Urząd Miejski w Lubaczowie

Wiadomości

Aktualności Archiwum Zapowiedzi Komunikaty, Ogłoszenia Fotorelacje

Miasto

Władze Historia Obywatele Plan Miasta Rewitalizacja

Instytucje

Kościoły Cmentarze

Kultura, Oświata, Sport

Kultura Oświata Sport

Dostępność

Klauzula infor. RODO Polityka pryw. i cookies Insp. Ochrony Danych Deklaracja dostępności Monitoring wizyjny

Widok odrestaurowanej mogiły na Niwkach w Lubaczowie

Remont muru cmentarza żydowskiego w Lubaczowie

Aktualności

Świętowaliśmy 105. urodziny Pani Jadwigi Żdan

15-11-2021 14:19

To bez wątpienia była okazja niecodzienna i doniosła. 14 listopada rocznicę 105-tych urodzin obchodziła mieszkanka Lubaczowa – Pani Jadwiga Żdan.

Niewielu z nas ma możliwość obchodzenia tak pięknego Jubileuszu. Sędziwy wiek Pani Jadwigi Żdan jest naszym wspólnym drogocennym dziedzictwem, skarbnicą doświadczeń dla kilku pokoleń Polaków. Z tej okazji dostojną Jubilatkę odwiedził Burmistrz Krzysztof Szpyt, który złożył jej serdeczne i ciepłe życzenia w imieniu wszystkich mieszkańców Lubaczowa. W spotkaniu uczestniczyła również Anna Gorzelnik Kierownik Urzędu Stanu Cywilnego, która także dołączyła się do życzeń.

Jadwiga Żdan z domu Kobryn, urodziła się 14 listopada 1916 roku w Birczy. Mieszkała na ulicy Górnej Bramy pod numerem 8. Naukę rozpoczęła w wieku 7 lat w Szkole Powszechnej pod wezwaniem św. Królowej Jadwigi. Po ukończeniu 7 klas wyjechała do Jaworowa, aby kontynuować naukę w Seminarium Nauczycielskim. Tam poznała Włodzimierza Żdana, lekarza weterynarii z Cieszanowa, za którego wyszła za mąż. Po ukończeniu szkoły, z powodu braku pracy, wróciła do rodzinnego miasteczka.

Gdy wybuchła wojna, Jadwiga Żdan z mężem rozpoczęli tułaczkę, jak wiele innych rodzin. Najpierw na wschód, aż napotkali wojska sowieckie. Zdecydowali się na zamieszkanie w Jaworowie. Okupant od razu nakazał Jadwidze pracować w szkole ukraińskiej pod Leskiem, ale nie znała języka ukraińskiego. Włodzimierz Żdan podjął więc kolejną decyzję i wyjechali do Krakowca, gdzie mieszkali do 1943 roku. Niestety na tych terenach zaczęły „szaleć” bandy UPA i jako ostatni Polacy opuścili Krakowiec. Po drodze zatrzymali się w Radymnie, a potem w Roźwienicy w powiecie jarosławskim. 4 września 1944 roku z całym skromnym dobytkiem Jadwiga przyjechała do Lubaczowa, gdzie mieszka do tej pory. Nigdy już nie podjęła pracy zawodowej, zajmowała się domem.